Methimazol

Methimazol, kedilerde aşırı aktif tiroid bezlerini tıbbi olarak tedavi etmek için hipertiroidizmde kullanılır. Çoğu klinisyen tarafından tercih edilen ajan olarak kabul edilir.  Metimazol ile kıyaslandığında, Propiltiourasilin yan etkileri önemli ölçüde daha fazladır ve günümüzde nadiren kullanılmaktadır.

Transdermal metimazol (PLO jel; günde iki kez 2.5 mg), kedilerde oral dozlamayı tolere etmeyen bazı terapötik başarı ile kullanılmıştır. Etkinlik tespiti dört veya daha fazla hafta gerektirebilir. Çalışmalar devam ediyor.

Methimazol, köpeklerde sisplatin kaynaklı nefrotoksisitenin profilaktik önlenmesi için yararlı olduğu düşünülmektedir.

Methimazol, anti-tiroid ajanları olarak bilinen bir ilaç sınıfına aittir. İyot, tiroid fonksiyonunun önemli bir parçasıdır ve metimazol, iyot ile etkileşime girer ve böylece tiroid hormonlarının sentezini inhibe eder.
Methimazole sadece kedilerde kullanılır.

Kedilerde metimazol farmakokinetiği hakkında bilgi mevcuttur. Bu araştırmacılar, normal kedilerde ilacın biyoyararlanımının, dağılım hacmi (0.12– 0.84 L / kg) kadar yüksek oranda değiştiğini (% 45-98) bildirdiler. Oral dozlamadan sonra, plazma eliminasyon yarı ömrü 2.3-10.2 saat arasında değişmektedir. Genellikle ilacın başlatılması ile serum T4’te önemli azalmalar arasında 1 – 3 haftalık bir gecikme süresi vardır. Köpeklerde, metimazolun 8 ila 9 saatlik bir serum yarı ömrü vardır. Metimazol, tiroid dokusunda gözle görülür şekilde yoğunlaşır.

Metimazol, aşırı duyarlı olan hastalarda kontrendikedir. Hematolojik anormallikler, karaciğer hastalığı veya otoimmün hastalık öyküsü olan hastalarda çok dikkatli kullanılmalıdır.

Kedilerde metimazol kullanımı ile ilişkili yan etkilerin çoğu, tedavinin ilk üç ayında meydana gelir; kusma, iştahsızlık ve en sık görülen depresyon / letarji. GI etkileri, tedavi edilen kedilerin yaklaşık% 10’unda görülür, ilacın acı tadı veya doğrudan mide tahrişine neden olabilir ve genellikle geçicidir. Eosinofili, lökopeni, trombositopeni ve lenfositoz, tedavinin ilk 8 haftası tedavi edilen kedilerin yaklaşık% 15’inde görülebilir. Bu hematolojik etkiler genellikle geçicidir ve genellikle ilaçın bırakılmasını gerektirmez.
Diğer ciddi ancak nadir görülen yan etkiler arasında şunlar vardır: kendiliğinden indüklenen fasiyal ekskriasyonlar (% 2.3), kanama (% 2.3), hepatopati (% 1.5), trombositopeni (% 2.7), agranülositoz (% 1.5) ve pozitif direkt antiglobulin testi (%1.9) ). Bu etkiler genellikle ilacın ve yardımcı tedavinin bırakılmasını gerektirir. Kronik olarak (> 6 ay) metimazol alan kedilerin% 50’ye kadarı, dozu azaltmayı gerektiren pozitif bir ANA gelişecektir. Nadiren kediler, ilacın bırakılması veya glukokortikoid tedavisi ile birlikte kullanılması edinilmiş bir myastenia gravis geliştirir.

Yüksek düzeyde metimazol plasentayı geçer ve ilacı alan anne kediler yavrularında doğuştan hipotiroidizmi indükleyebilir.

Doz aşımı ile görülebilecek akut toksisite, yan etkiler kapsamında yukarıda listelenenleri içerir. Agranülositoz, hepatopati ve trombositopeni, belki de görülebilen en ciddi etkilerdir. Tedavi semptomatik ve destekleyici tedavide standart protokolleri takip etmekten oluşur.

! Kediler:

Hipertiroidizm için: günde iki kez 5 mg (toplam doz) PO

Methimazol transdermal dozajı, her 12 saatte iç kulak pinnalarına genellikle 2.5 mg’dir. Uygulayan kişi eldiven giymelidir. PO’dan biraz daha düşük etkinlik (4 haftada% 67’ye karşı ötiroid). Transdermal ile GI etkilerinin daha düşük insidansa sahiptir. Fasiyal ekskriasyon, nötropeni, hepatotoksisite veya trombositopenide fark yoktur. Transdermal için dezavantajlar şunlardır: uygulama yerinde eritem, artan maliyettir.