Morfin

Morfin köpekler, kediler, atlar, domuzlar, koyunlar ve keçilerde akut ağrının tedavisinde kullanılır. Köpeklerde ve domuzlarda preanestetik bir ajan olarak kullanılabilir. Ek olarak, köpeklerde antitusif, antidiarreal ve bazı kardiyak anormallikler için yardımcı tedavi olarak kullanılmıştır.

Morfin benzeri agonistler (morfin, meperidin, oksimorfon), mu reseptörlerinde birincil aktiviteye sahiptir ve delta reseptöründe bazı aktiviteler mümkündür.
Bu ajanların birincil farmakolojik etkileri şunları içerir: analjezi, antitussif aktivite, solunum depresyonu, sedasyon, emez, fiziksel bağımlılık ve bağırsak etkileri (kabızlık / dışkılama).
İkincil farmakolojik etkiler şunlardır: CNS: yerinde duramama, sedasyon ve karışıklık. Kardiyovasküler: santral vagal stimülasyona bağlı bradikardi, alfa-adrenerjik reseptörler deprese edilerek periferik vazodilatasyon, azalan periferik direnç ve baroreseptör inhibisyonu ile sonuçlanabilir. Ortostatik hipotansiyon ve senkop oluşabilir. Urine: Artmış mesane sfinkter tonu üriner retansiyonu indükleyebilir.

Morfin’in CNS etkileri düzensizdir ve türe özgüdür. Kediler, atlar, koyunlar, keçiler, sığırlar ve domuzlar, morfin enjeksiyonundan sonra uyarıcı etkiler sergileyebilirken, köpekler, insanlar ve diğer primatlar CNS depresyonu sergiler. Hem köpekler hem de kediler morfin emetik etkilerine duyarlıdır, ancak kusma meydana gelmeden önce kedilerde önemli ölçüde daha yüksek dozlar gereklidir. Bu etki, kemoreseptör tetikleme bölgesinin (CTZ) doğrudan uyarılmasının bir sonucudur. Diğer türler (atlar, geviş getiren hayvanlar ve domuzlar) morfinin emetik etkilerine cevap vermez. Meperidin gibi, morfin de histaminin mast hücrelerinden salınmasını etkileyebilir.

Morfin köpeklerde etkili bir merkezi etkili antitussiftir. Morfin uygulamasının ardından, köpeklerde ve tavşanlarda hipotermi görülürken, sığırlarda, keçilerde, atlarda ve kedilerde hipertermi görülebilir. Morfin, insanlarda, tavşanlarda ve köpeklerde miyozise neden olabilir.

Morfin bir solunum depresanı olarak kabul edilirken, başlangıçta köpeklerde solunumu stimule eder. Artmış vücut ısısının bir sonucu olarak ortaya çıkabilir. CNS depresyonu arttıkça ve hipertermi düzelir, solunum sayısı azalır. Morfin orta ila yüksek dozlarda da köpeklerde bronkokonstriksiyona neden olabilir.

Köpeklerdeki morfinlerin kardiyovasküler etkileri, insan üzerindeki etkilerine doğrudan zıttır. Köpeklerde morfin, koroner vasküler rezistansta ortaya çıkan artış ile koroner vazokonstriksiyona ve arteriyel basınçta geçici bir azalmaya neden olur. Köpeklerde bradikardiler ve taşikardiler bildirilmiştir. Morfin,  insanlarda miyokard enfarktüsü ve konjestif kalp yetmezliği tedavisinde yıllardır bir sedatif / analjezik olarak kullanılmasına rağmen, kardiyopulmoner yetmezliğin klinik belirtileri olan köpeklerde daha az tercih edilir. Bununla birlikte, kardiyojenik ödem için ilk tedavide kullanımı birkaç klinisyen tarafından önerilmiştir.

Morfinin gastrointestinal (GI) üzerindeki etkileri öncelikle motilite ve sekresyonlarda bir azalmadan oluşmaktadır. Bununla birlikte, köpeklerde morfin enjeksiyonunun ardından hemen defekasyon meydana gelebilir, daha sonra bağırsak hareketliliğinin azalması belirtileri oluşur ve sonuçta kabızlık ortaya çıkabilir. Hem biliyer hem de mide salgıları, morfin uygulamasının ardından azalır, ancak HCl’in gastrik salgısı daha sonra (normalin üzerinde) asit sekresyonu ile telafi edilecektir.

Başlangıçta, morfin ürinasyonu indükleyebilir, ancak daha yüksek dozlarda (> 2.4 mg / kg IV) idrar sekresyonu, anti-diüretik hormon (ADH) salımındaki bir artışla önemli ölçüde azaltılabilir. Morfin ürinasyon güçlüğe yol açabilen mesane hipertonisine neden olabilir.

Morfin, IV, IM, SC ve rektal yollarla verildiğinde absorbe edilir. Oral olarak verildiğinde absorbe edilmesine rağmen,  biyoyararlanım azalır. Morfin böbrek, karaciğer ve akciğerlerde yoğunlaşır; CNS’de daha düşük seviyeler bulunur. Parenkimöz dokularda daha düşük seviyelerde olmasına rağmen, serbest morfin çoğunluğu iskelet kasında bulunur. Morfin, plasentayı geçer ve  annelerin doğum yapmadan önce ilacı vermesi yavrularda sedasyona neden olur. Bu etkiler nalokson ile hızla tersine çevrilebilir. Emziren annelerin sütüne küçük miktarlarda morfin geçer.

Morfinin ortadan kaldırılmasının ana yolu, öncelikle glukuronidasyon yoluyla karaciğerde metabolizma olmasıdır. Kediler bu metabolik yolda eksik olduğundan, kedilerde ilacın yarıömrü muhtemelen uzar. Glukuronlanmış metabolit böbrek tarafından atılır.

Tüm opiyatlar hipotiroidizm, ağır böbrek yetmezliği, adrenokortikal yetersizlik (Addison) ve geriatrik veya ciddi derecede zayıflamış hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Morfin, hastanın narkotik analjeziklere aşırı duyarlı olduğu, monamin oksidaz inhibitörler (MAOI’ler) kullanıldığında kontrendikedir.

Morfin, kafa travması, artmış intrakraniyal basınç ve akut karın ağrısı (örn. Kolik), bu durumun tanısını veya klinik seyrini belirleyemediği için aşırı dikkatle kullanılmalıdır. Morfin de solunum depresyonundan kaynaklanan paCO2 artışının bir sonucu olarak intrakraniyal basıncı artırabilir. Solunum yolu hastalığı veya akut solunum fonksiyon bozukluğu olan hastalarda aşırı dikkatle kullanılmalıdır.

Vazopressin (ADH) üzerindeki etkileri nedeniyle, akut üremi hastalarında morfin dikkatli kullanılmalıdır. İdrar akışının, yüksek dozlarda morfin verilen köpeklerde% 90’a kadar azaldığı bildirilmiştir.

Yenidoğan, zayıflatılmış veya geriatrik hastalar morfin etkisine daha duyarlı olabilir ve daha düşük dozajlar uygulanmalıdır.

Şiddetli karaciğer hastalığı olan hastalarda ilacın uzun süreli etkisi olabilir

Her zamanki dozlarda, birincil endişe, opioidlerin solunum fonksiyonuna olan etkisidir. Azalmış tidal hacim, depresif öksürük refleksi ve solunumsal sekresyonların azalması duyarlı bir hasta üzerinde zararlı etkileri olabilir. Köpeklerde IV dozlarını takiben bronkokonstriksiyon (sekonder histamin salınımına ?) bildirilmiştir.

Gastrointestinal etkiler şunları içerebilir: mide bulantısı, kusma ve azalmış bağırsak peristaltiğidir. Köpekler, başlangıçtaki morfin dozundan sonra genellikle defekasyon olacaktır.

Morfinin CNS etkileri doz ve türe özgüdür. Morfin tarafından uyarılan hayvanlar, huzursuz görünür ve çok yüksek dozlarda konvülsiyonlar olabilir. Köpeklerde görülen CNS depresan etkileri çalışan hayvanların yeteneklerini engelleyebilir.

Vücut ısısı değişiklikleri görülebilir. Sığırlar, keçiler, atlar ve kediler hipertermi belirtileri gösterebilirken, tavşanlar ve köpekler hipotermi geliştirebilirler.

Kronik uygulama, fiziksel bağımlılığa yol açabilir.

Opiatların plasental transferi hızlıdır. Laboratuvar hayvanlarında yapılan çalışmalar bazı riskleri ortaya çıkarmış olabilir, ancak dikkatli kullanıldığında kullanım için güvenlidir. Köpekler ve kedilerde bu ilaçlar, hayvanın doğuma yakın dönemin uygulanmazsa güvenlidir.

Morfin anne sütünde görülür, ancak kısa süreli kullanıldığında yavru üzerindeki etkiler önemli olmayabilir. Bununla birlikte, bir opioid analjezik tedavisinin maternal uygulaması durduğunda emziren bebeklerde yoksunluk belirtileri ortaya çıkmıştır.

Doz aşımı çoğu türde derin solunum ve / veya CNS depresyonu oluşturabilir. Yenidoğanlar bu etkilere yetişkin hayvanlardan daha duyarlı olabilirler. Köpeklerde 100 mg / kg’dan büyük parenteral dozların ölümcül olduğu düşünülmektedir. Diğer toksik etkiler arasında kardiyovasküler kollaps, hipotermi ve iskelet kası hipotoni olabilir. Atlar, kediler, domuzlar ve sığırlar gibi bazı türlerde morfin yüksek dozlarda veya hızlı intravenöz yolla verilirdiğinde CNS etkileri (hiperrefleksi, tremor) ve  nöbetler görülebilir . Naloxone, solunum depresyonunun tedavisinde tercih edilen ajandır. Masif aşırı dozlarda nalokson dozlarının tekrar edilmesi gerekebilir. Naloxone’un etkilerinin, alt-toksik morfin seviyelerine ulaşılmadan önce azalacağı için hayvanlar yakından gözlemlenmelidir. Ağır solunum depresyonu olan olgularda mekanik solunum desteği düşünülmelidir.

Pentobarbital kedilerde CNS etkilerni ve nöbetlerin tedavisi için önerilmiştir. Aşırı dikkat, barbitüratların ve narkotiklerin kullanılması  solunum depresyonu üzerinde ilave etkileri olabilir.

-CNS depresanlar, Diğer (örneğin, anestetik ajanlar, antihistaminikler, fenotiyazinler, barbitüratlar, sakinleştiriciler, alkol, vb.): Morfin ile kullanıldığında CNS veya solunum depresyonunun artmasına neden olabilir.

-Kas Gevşeticiler, İskelet: Morfin, nöromüsküler blokajı arttırabilir

-Trisiklik Antidepresanlar (klomipramin, amitriptilin, vb.): Morfin trisiklik antidepresanların etkilerini şiddetlendirebilir