İnsülin

İnsülin preparatları, diyabetik ketoasidoz, komplike olmayan diabetes mellitus  tedavisinde ve hiperkaleminin yardımcı tedavisinde kullanılmıştır.

Regular insülin, diyabetik hastanın stabilizasyonu için yaygın olarak kullanılır ve intravenöz uygulama için uygun tek formülasyon vardır; Aynı zamanda intramüsküler (IM) ve subkutan (SC) enjeksiyon ile uygulanır. Diyabetik ketoasidoz veya diyabetik koma olan hastalarda sadece Regular insülin kullanılmalıdır.

Kötü doku perfüzyonu, şok veya kardiyovasküler kollapsa veya kardiyotoksisiteye neden olan şiddetli,yaşamı tehdit eden kan potasyum seviyelerini (yani> 8 mEq / L)geçici olarak azaltmak için de kullanılmıştır. Potasyum iyonları hücreye glikoz ile birlikte girer; Bu insülin ile kolaylaştırılmaktadır.

İnsülin, hücresel besinlerin alınmasını, kullanılmasını ve depolanmasını kontrol etmekten sorumlu birincil hormondur. İnsülin öncelikle karaciğer, kas ve yağ dokularını etkiler, ancak diğer hücre tipleri üzerinde de düzenleyici etkileri vardır. İnsülin, bu hücreler tarafından glukoz alımını kolaylaştırarak kardiyak, iskelet ve yağ dokusunda karbonhidrat metabolizmasını uyarır. Beyin, sinir, bağırsak, karaciğer ve böbrek tübülleri gibi diğer dokulara, glukoz nakli için insülin gerekmez. Karaciğer hücreleri glukozu glikojene (depolamak için) dönüştürmek için insüline ihtiyaç duyarlar ve hipotalamus, doyma merkezine glikoz girişi için insülin gerektirir. İnsülin, yağ ve protein metabolizması üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir. Hormon, lipogenezi uyarır, protein sentezini artırır ve yağ dokularından lipoliz ve serbest yağ asidi salımını inhibe eder. İnsülin, hücre içi bir potasyum ve magnezyum değişimi geliştirir. Ekzojen insülin, genellikle endojen insülin tarafından üretilen tüm farmakolojik cevapları ortaya çıkarır.

Farmakokinetik
Genel olarak etki profilleri temelinde insülin prepatları hızlı, orta ve uzun etkili olarak tanımlanabilir. Genellikle regular insülin süratli etki gösterirler (15-30dk’da) ve kisa sürelidirler, oysa NPH glargine, detemirve hayvan kökenli insülin preparatlar daha uzun sürede etki gösterir ve daha uzun süre etkilidirler.

Diyabetli bir hastanın tedavisinde üretici firma tarafindan bildirilen uygulama prepatları sadece başlangıçta tedaviye rehberlik edebilir. İnsüline alınan bireysel yanıtlar ve insülin tedavisinin ince ayar ‘kan-glukoz’ konsantrasyonunu sık sık ölçüp genellikle ‘glukoz eğrisi’ olarak adlandırılan grafiği hazırlayarak belirlenir.

Regular insülin enjeksiyonu: Rekombinant insan insülini ürününe köpekler ve kedilere IV verildiğinde, 0.5 – 2 saatte meydana gelen maksimum etki ile hemen bir etki başlangıcı vardır; etki süresi 1–4 saattir. IM uygulamasını takiben, başlangıç ​​10-30 dakikadır; pik 1-4 saat; ve etki süresi 3–8 saattir. Deri altına uygulamadan sonra, başlangıç ​​genellikle 10-30 dakikadır; 1 – 5 saat arasında pik gerçekleşir; etki süresi 4-10 saattir.

Tüm insülin ürünlerinin kinetiği, türler arasındaki tek tek ürün için belirgin bir şekilde değişse de, regüler insüline benzer özellikler sergilerler.

İzofan insülin süspansiyonu (NPH): NPH sadece subkutan yoldan uygulanır. Rekombinant insan insülin ürününün SC uygulamasından sonra, köpekler ve kedilerde başlangıç ​​0,5-2 saattir; pik köpeklerde 2-10 saat, kedilerde 2-8 saattir; ve etki süresi köpeklerde 6-18 saat ve kedilerde 4 – 12 saattir.

Domuz insülin çinko süspansiyonu (Lente): Lente orta etkili olarak sınıflandırılmıştır; Deri altı uygulamasını takiben iki pik aktiviteye sahiptir (ilki 4. saatte ve ikincisi yaklaşık 11. saatte). Etki süresi 14 ila 24 saat arasında değişmektedir. Diyabetik bulguları yeterince kontrol etmek için gerekli olan pik (ler), aktivite süresi ve doz, köpekler arasında değişir. Rekombinant insan insülin lente ürününün SC uygulamasından sonra, köpekler ve kedilerde etki başlangıcı ​​0,5-2 saattir. Saflaştırılmış domuz ürününün farmakokinetiği, insan ürününe benzerdir.

Protamin çinko süspansiyonu (PZI): SC uygulamasının ardından, köpekler ve kedilerde etki başlangıcı 1- 4 saat arasındadır; pik 4 – 8 saattir; köpeklerde etki süresi 6–28 saattir; Kedilerde etki süresi 6-24 saat.

İnsülin glarjine enjeksiyonu: SC enjeksiyonundan sonra, köpekler ve kedilerde etki başlangıcı 1 saattir; pik yaptığı saatler bilinmiyor; etki süresi 24 saattir.

Diyabetik endikasyonlar için kullanıldığında insülin için alternatifler olmadığından, kullanımında mutlak kontrendikasyon yoktur. Aşırı duyarlılık geliştirirse (lokal veya başka şekilde) veya insülin direnci gelişirse, insülin türü değiştirilmelidir. Domuz insülini, köpek insülini ile aynıdır ve diyabetik köpekler için tercih edilen insülin kaynağı olarak kabul edilir. İnsan insülini köpeklerde insülin antikorları üretmek için düşük bir potansiyele sahiptir (~% 5), sığır / domuz insülini köpeklerde antikorları üretmek için yüksek bir potansiyele sahiptir(~% 45. Domuz veya domuz ürünlerine sistemik bir alerjisi olduğu bilinen köpekler Vetsulin® ile tedavi edilmemelidir. Sığır / domuz insülini kedilerde tercih edilen kaynak olarak kabul edilir, insülin antikor üretiminin insidansı düşüktür ve kedilerin insülünü, sığır /domuz veya insan insülini ile yaklaşık olarak aynıdır. İnsülin antikorlarının neden olduğu aşırı insülin direnci, rekombinant insan insülini ile tedavi edilen kedilerin% 5’inden daha azında meydana geldi.

Herzaman aynı yere insülin enjekte etmeyin, lipodistrofik reaksiyonlar oluşabilir.

İnsülin tedavisinin olumsuz etkileri arasında hipoglisemi (aşağıdaki aşırı doza bakınız), insülin kaynaklı hiperglisemi , insülin antagonizması / direnci, hızlı insülin metabolizması ve “yabancı” proteinlere lokal reaksiyonlar sayılabilir.

İnsülinin doz aşımı, çeşitli derecelerde hipoglisemiye yol açabilir. Klinik bulgular halsizlik, titreme, baş eğme, letarji, ataksi, nöbetler, körlük, tuhaf davranış ve komayı içerebilir. Diğer belirtiler, huzursuzluk, açlık ve kas fasikülasyonlarını içerebilir. Uzun süreli hipoglisemi kalıcı beyin hasarı veya ölümüne neden olabilir.

Hafif hipoglisemide, hayvana her zamanki yiyecekleri vererek tedavi edilebilir. Daha ciddi (nöbet gibi) semptomlarda oral dekstroz solüsyonları veya % 50 dekstroz solüsyonlarının intravenöz infüzyon ile (yavaşça uygulanan küçük miktarlarda- genellikle 2-15 mL) ile tedavi edilmelidir.

-Beta-adrenerjik blokerler (örn., propranolol): Glisemik kontrol üzerinde değişken etkileri olabilir ve hipoglisemi ile ilişkili bulguları maskeleyebilir.
–Klonidin; Reserpin: Hipoglisemi ile ilişkili belirtileri maskeleyebilir
-Digoksin: İnsülin serum potasyum seviyelerini değiştirebildiğinden, eş zamanlı kardiyak glikozit (örn. Digoksin) tedavisi gören hastalar ve özellikle eşzamanlı diüretik tedavisi alan hastalarda yakından izlenmelidir.

-Bu ilaçlar veya ilaç sınıfları insülinin hipoglisemik aktivitesini artırabilir: Alkol, Anabolik steroidler (örneğin, stanozolol, boldenone), Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri (ör., kaptopril, enalapril), Aspirin veya diğer salisilatlar, Dizopiramid, Fluoksetin, Monoamin oksidaz inhibitörleri, Somatostatin Türevleri (örn., Oktreotid), Sülfonamidler

-Bu ilaçlar veya ilaç sınıfları insülinin hipoglisemik aktivitesini azaltabilir: Kalsiyum Kanal Blokerleri (örn., Diltiazem), Kortikosteroidler, Danazol, Diüretikler, İsoniazid, Niasin, Fenotiyazinler 
-Tiroid hormonları (tiroid hormon tedavisi ilk başladığında diyabetik hastalarda kan glikoz seviyelerini yükseltebilir)

Not: Diabetes mellitus ve özellikle diyabetik ketoasidoz tedavisi karmaşıktır. İnsülin, terapinin sadece bir bileşenidir; Sıvı ve elektrolitler, asit / baz ve gerekirse antimikrobiyal tedavi de kullanılmalıdır. Yeterli hasta takibi yapılması zorunludur.

! Köpekler:

Diyabetik ketoasidozun yardımcı tedavisi için:

a) Reguler insülin kullanarak, aralıklı IM tekniğini veya düşük doz IV infüzyon tekniğini seçin.

Aralıklı İM tekniği: Başlangıç ​​Doz: Arka bacakların kaslarına 0.2 U / kg IM; saatte 0.1 U / kg IM dozlarını tekrarlayın. İlk dozlar, şiddetli hipokalemisi olan hayvanlarda% 25-50 azaltılabilir.

Amaç, 6-10 saatlik bir süre boyunca kan glukozunu 200-250 mg / dL’ye düşürmektir. Kan glikozu 250 mg / dl’ye yaklaştıkça, reguler insüline 0,1-0,4 U / kg IM 4–6 saatte bir veya (hidrasyon durumu iyi ise) SC 6–8 saate bir kullanıma geçin.

Amaç, kan glukozunu 150-300 mg / dL aralığında tutmaktır.

Bu aşamada% 5 dekstroz IV verilmesi gerekebilir.

Sabit Düşük Doz İnfüzyon Tekniği: Başlangıçta sıvı terapi için ayrı bir IV çizgisinde 0,05-0,1 U / kg / saat hızında reguler insülin verin. İlk dozlar, şiddetli hipokalemisi olan hayvanlarda% 25-50 azaltılabilir. Saatlik kan şekeri tayinlerine göre infüzyon hızını ayarlayın.

Kan glikozunda 50-100 mg / dL’lik bir saatlik düşüş idealdir. Kan glukozu 250 mg / dL’ye ulaştıktan sonra, her 4–6 saatte bir IM reguler insüline veya hidrasyon durumu iyi ise her 6-8 saatte bir SC , 0,1–0,4 U / kg dozunda reguler insüline geçin. Amaç, kan glukozunu 150-300 mg / dL aralığında tutmaktır. Bu aşamada% 5 dekstroz IV verilmesi gereklidir. Alternatif olarak, daha uzun etkili bir ürün için değiştirilene kadar IV infüzyonu azaltılabilir.

Şiddetli hiperkaleminin yardımcı tedavisi için (> 8 mEq / L):

a) Reguler insülin 0.25-0.5 U / kg yavaş IV bolus ve ardından% 50 dekstroz (4 mL / U uygulanan insülin) verin; ya da parenteral sıvılarda düzenli 0.5-1 U/kg ve verilen birim insülin başına 2 gram dekstroz verin

b) Rekombinant insan kaynaklı NPH insülini: her 12 saatte bir 0.25 U / kg SC verilir.

Not: Köpeklerin% 90’ından fazlası günde iki kez orta doz insülin gerektirir; bu nedenle, bu rejimle tedaviye başlanması daha iyi ve daha kolay glisemik kontrol ve hipoglisemi ve Somogyi etkisi ile daha az sorunla sonuçlanabilir. Diyet tedavisi aynı anda kullanılır. Stabilizasyonu takiben, diyabetik köpekler tipik olarak etkili bir insülin protokolü oluşturuluncaya kadar her 7 günde bir değerlendirilir.

c) İnsülin glargini: Domuz çinko insülinine veya NPH’ye zayıf yanıt veren köpeklerde insülin glargin dozunu 0.25 U / kg SC 12 saatte bir başlatınız.

! Kediler:

Diyabetik ketoasidozun yardımcı tedavisi için:

a) Köpekler için “a” da tarif edilen aynı protokolü kullanın.

Komplike olmayan diabetes mellitus’un insülin tedavisi:

Not: Kedilerin insülin tedavisine verdikleri yanıt çok kestirilemez ve tek bir insülin tipi hatta günde iki kez dozlama ile glisemik kontrolün sürdürülmesinde rutin olarak etkili değildir. İnsülin tedavisinin ilk ayı boyunca kediler yakından izlenmelidir.

a) PZI kullanımı: Başlangıç ​​dozu: 0.22 ± 0.6 Birim / kg SC her 12 ila 24 saatte bir (maksimum başlangıç ​​dozu, her 12 saatte bir kedi başına toplam 3 Üniteyi geçmemelidir).

c) Domuz insülin çinko (lente) kullanımı: Başlangıç ​​dozu: 1-2 Unite/kedi SC her 12 saatte bir kullanılır.  Hastalar uygun aralıklarla değerlendirilmeli ve buna göre insülin doz ayarlamaları yapılmalıdır.

d) Domuz insülin çinko (lente) kullanımı: Başlangıç ​​dozu: Kan glukoz konsantrasyonu, kan glukoz konsantrasyonu 216-342 mg / dL arasında ise günde iki kez 0.25 U / kg;  360 mg / dL üzerinde ise günde iki kez 0.5 U / kg .

e) NPH Kullanımı: Başlangıç ​​dozu: 12 saatte bir 0,5 U / kg SC veya 1-2 Unite/kedi

f) İnsülin glargininin (Lantus) kullanımı: 1 Unite/kedi  SC 24 saatte bir veya 0.25 ± 0.5 U / kg SC her 12 saatte bir kullanılır. 3 Unite/kedi dozu üzerine çıkılmamalıdır.

Not: İnsülin glarginin, kedilerde tedavinin başlamasından sonraki ilk 3 gün boyunca kan glikozu üzerinde çok az veya hiç etkisi olmayabilir.

Muhtemel hipoglisemiyi önlemek için tedavinin ilk haftası doz arttırılması önerilmez. Bazı kediler doz azaltılması gerektirebilir ve bazıları bir ay glargin tedavisinden sonra diyabetik remisyon sağlayabilir.