Toxacara

Toxocara spp dünya çapında köpek (Toxocara canis) ve kedilerin (Toxocara cati) en sık rastlanan zoonotik ince bağırsak nematodudur.

Anyclostoma caninum ve Toxascaris leonina gibi diğer bağırsak parazitleri ile birlikte enfeksiyonlar yaygındır .

Yaşam döngüsü
Tek bir hücre taşıyan yumurtalar konağın dışkısı ile dışarı atılır, doğada enfektif safha gelişir. Son konağın plasental yolla (kediler hariç), galaktojen yolla, larvalı yumurtanın yutulması veya paratenik konağın yenmesiyle enfekte olurlar. Yumurtalar midede proteolitik olarak aktive edilir ve enfektif larvalar (L3) mezenterik ve portal venlere göç eder, karaciğere ulaşır ve akciğere geçer. Buradan, göz, beyin, böbrekler gibi diğer organlara dolaşım yoluyla yayılabilirler, burada tutuklanmış enfektif larvalar olarak kisttirler veya bronşiyoller, trakea ve farinkse nüfuz ederler ve yutulurlar ve ince bağırsakta yetişkinlere( L5) dönüşürler .

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=l_HKPoHOHf8[/embedyt]

Klinik bulgu
Genç yavrularda şiddetli abdominal rahatsızlık, ishal, anemi ve ani ölüme  neden olabilir. Enfekte yavrular genellikle 4 – 6 haftalıkken iyi iştahı olmasına rağmen şişkarınlı, anemik ve kilo kaybı ile karşımıza çıkarlar. Erişkin ve genç köpeklerde, viseral göç ile ilgili diğer semptomlar endoftalmi, menenjit ve pneumoni içerir.

Enfekte hayvanlarda ölü doğum, neonatal ölümler görülebilir. Erişkin hayvanlarda enfeksiyon genellikle asemptomatik olmakla birlikte, verminal pnömoniden trans-pulmoner migrasyon sorumlu olabilir.

Tanı genellikle dışkıdaki yumurtaların varlığına dayanır, ancak larvalar nekropsi örneklerinden görüntülenebilir. Diğer visseral larvalardan ayırt edilmesine yardımcı olmak için ELISA ve PCR testleri de mevcuttur.

Tedavi
Tedavide genellikle fenbendazol veya selamektin etkilidir.

İnsanlarda enfeksiyonlar, vektörlerin veya ara konakların katılımı olmadan köpeklerden doğrudan bulaşma yoluyla gerçekleşir. Yumurtalar, yakın temas sonrasında insan tarafından kolayca yutulur. İnsanlarda Toxocara enfeksiyonları alerjiye, astıma, fetal kayıplar, oküler toksokariazise ve nörotoksokariazise neden olur.